Οδηγός για γονείς 2022-2023 – 31ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων “Κώστας Βάρναλης”

Σχολική ζωή

Έναρξη και λήξη της σχολικής χρονιάς

Σύμφωνα με το νέο Προεδρικό Διάταγμα για την λειτουργία των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων, η διδασκαλία των μαθημάτων αρχίζει στις 11 Σεπτεμβρίου και λήγει στις 15 Ιουνίου του επόμενου έτους. Όταν η 11η Σεπτεμβρίου ή η 15η Ιουνίου είναι αργία, τα μαθήματα αρχίζουν την επόμενη εργάσιμη ημέρα ή λήγουν την προηγούμενη εργάσιμη ημέρα αντίστοιχα. Για το σχολικό έτος 2021-2022 τα σχολεία θα ανοίξουν στις 13 Σεπτεμβρίου ημέρα Δευτέρα.

Ωράριο λειτουργίας των σχολείων

Η φοίτηση σε όλα τα σχολεία είναι πενθήμερη (από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή). Τα μαθήματα αρχίζουν στις 8:15 π.μ. και τελειώνουν στη 1:15 μ.μ. (Λήξη υποχρεωτικού προγράμματος). Το ολοήμερο πρόγραμμα αρχίζει στις 13:20 και επεκτείνεται μέχρι τις 3:00 μ.μ. ή μέχρι τις 4:00 μ.μ. από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή.

Για το σχολικό έτος 2021-2022 στο σχολείο μας το ολοήμερο πρόγραμμα επεκτείνεται μέχρι τις 3:00 μ.μ.

Τα παιδιά πρέπει να προσέρχονται στο σχολείο πριν από την έναρξη των μαθημάτων (το αργότερο μέχρι τις 8:10 π.μ.).

Για τους μαθητές που παρακολουθούν Πρωινή Ζώνη :

Υποδοχή μαθητών Πρωινής Ζώνης στις 07.00-07.15 π.μ.

Προαιρετική Πρωινή Ζώνη : 07.15-08.00 45΄

Θα πρέπει να αποφεύγεται η προσέλευση των παιδιών πριν από τις 8:00 π.μ., για λόγους ασφάλειας. Η επιτήρηση από το διδακτικό προσωπικό αρχίζει στις 8:00 π.μ.

Σε περίπτωση που το παιδί καθυστερήσει να προσέλθει στο σχολείο πρέπει να ενημερώνεται σχετικά η Διεύθυνση του Σχολείου. Τα παιδιά μένουν στο σχολείο για όσο χρόνο προβλέπεται από το Ωρολόγιο Πρόγραμμα. Αν ένα παιδί, για λόγους υγείας ή άλλους σοβαρούς λόγους, πρέπει να αποχωρήσει από το σχολείο νωρίτερα, το σχολείο θα πρέπει να ενημερώνεται έγκαιρα. Οι γονείς θα πρέπει να παραλαμβάνουν έγκαιρα τα παιδιά τους, αμέσως μετά το τέλος του ωραρίου του σχολείου, για λόγους ασφάλειας.

Καθυστερημένη άφιξη των παιδιών στην τάξη δημιουργεί προβλήματα τόσο στο ίδιο το παιδί, που καλείται να τη δικαιολογήσει όσο και στους συμμαθητές του, που η προσοχή τους αποσπάται από το μάθημα.

Διακοπές, Αργίες και Εορταστικές εκδηλώσεις

Τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία δεν λειτουργούν τις ακόλουθες ημέρες και περιόδους:

α) τα Σάββατα και τις Κυριακές,

β) την 28η Οκτωβρίου (εθνική εορτή),

γ) από 24 Δεκεμβρίου μέχρι και 7 Ιανουαρίου (διακοπές Χριστουγέννων),

δ) την Καθαρά Δευτέρα,

ε) την 25η Μαρτίου (εθνική εορτή),

στ) από τη Μ. Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή της Διακαινησίμου (διακοπές Πάσχα),

η) την 1η Μαΐου,

θ) την εορτή του Αγίου Πνεύματος,

ι) από 22 Ιουνίου μέχρι και 31 Αυγούστου (θερινές διακοπές) και

ια) την ημέρα της εορτής του Πολιούχου της έδρας του σχολείου και την ημέρα της τοπικής εθνικής εορτής.

Εορταστικές εκδηλώσεις στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία πραγματοποιούνται:

α) στις 27 Οκτωβρίου για την επέτειο της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται και η ελληνική σημαία. Σε περίπτωση που η 28η Οκτωβρίου είναι Κυριακή ή Δευτέρα, οι εκδηλώσεις γίνονται την προηγούμενη Παρασκευή,

β) στις 24 Μαρτίου για την επέτειο της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου. Σε περίπτωση που η 25η Μαρτίου είναι Κυριακή ή Δευτέρα, οι εκδηλώσεις γίνονται την προηγούμενη Παρασκευή,

γ) στις 17 Νοεμβρίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την Εθνική Αντίσταση. Όταν η 17η Νοεμβρίου είναι Σάββατο ή Κυριακή, οι εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται την προηγούμενη Παρασκευή,

δ) στις 30 Ιανουαρίου, εορτή των Τριών Ιεραρχών. Σε περίπτωση που η 30η Ιανουαρίου είναι Σάββατο ή Κυριακή, οι εορταστικές εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα την προηγούμενη Παρασκευή.

Υποχρεωτική εκπαίδευση – Απουσίες παιδιών από το σχολείο

Το σχολείο πρέπει να ενημερώνεται για κάθε απουσία του παιδιού.

Η φοίτηση στο Δημοτικό Σχολείο είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά, για αυτό και οι γονείς/κηδεμόνες που παραβαίνουν τον νόμο διώκονται ποινικά. Η φοίτηση των μαθητών στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία παρακολουθείται από τον εκπαιδευτικό της τάξης, καταγράφονται οι καθημερινές απουσίες και καταχωρίζονται στο πληροφοριακό σύστημα. Όταν ένας μαθητής απουσιάζει συστηματικά και αδικαιολόγητα από το σχολείο ο εκπαιδευτικός της τάξης επικοινωνεί άμεσα με τους γονείς/κηδεμόνες και ενημερώνει τον Διευθυντή ή τον Προϊστάμενο του σχολείου. Για απουσίες πάνω από πέντε ημέρες, για λόγους υγείας, απαιτείται η προσκόμιση πιστοποιητικού του γιατρού που παρακολούθησε το παιδί. Σε περίπτωση απουσιών πάνω από έξι ημέρες, χωρίς να υπάρχει λόγος που να κρίνεται από τον Διευθυντή του σχολείου ως σοβαρός, ή αν τυχόν το παιδί απουσιάζει λιγότερες ημέρες, αλλά σε τακτά διαστήματα, χωρίς να υπάρχει ικανοποιητική δικαιολογία, ο Διευθυντής ειδοποιεί αμέσως την οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο με τη σειρά του ενημερώνει σχετικά την Αστυνομία.

Ωρολόγιο Πρόγραμμα

Όλα ανεξαιρέτως τα μαθήματα έχουν παιδαγωγική αξία, για αυτό και προσεγγίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ώστε η ανάπτυξη των παιδιών να είναι ολόπλευρη και να καλύπτει, πολυδιάστατα και ισόρροπα, όλους τους τομείς της εκπαίδευσης. Ο ημερήσιος χρόνος λειτουργίας των Δημοτικών Σχολείων κατανέμεται ως εξής:

08.15-09.40 85΄ 1η διδακτική περίοδος (1η διδακτική ώρα 45΄-2η διδακτική ώρα 40΄)

10.00-11.30 90΄ 2η διδακτική περίοδος

11.45-12.25 40΄ 5η διδακτική ώρα

12.35-13.15 40΄ 6η διδακτική ώρα (Λήξη υποχρεωτικού προγράμματος)

Ενδιάμεσα υπάρχουν τρία διαλείμματα:

09.40-10.00 20΄ 1^ο Διάλειμμα

11.30-11.45 15΄ 2^ο Διάλειμμα

12.25-12.35 10΄ 3^ο Διάλειμμα

Ωρολόγιο Πρόγραμμα Δημοτικού Σχολείου

ΩΡΕΣ	ΔΙΑΡΚΕΙΑ
07.00-07.15		Υποδοχή μαθητών Πρωινής Ζώνης
07.15-08.00	45΄	Προαιρετική Πρωινή Ζώνη
08.00-08.15	15΄	Υποδοχή μαθητών
08.15-09.40	85΄	1η διδακτική περίοδος (1η διδακτική ώρα 45΄-2η διδακτική ώρα 40΄)
09.40-10.00	20΄	Διάλειμμα
10.00-11.30	90΄	2η διδακτική περίοδος
11.30-11.45	15΄	Διάλειμμα
11.45-12.25	40΄	5η διδακτική ώρα
12.25-12.35	10΄	Διάλειμμα
12.35-13.15	40΄	6η διδακτική ώρα (Λήξη υποχρεωτικού προγράμματος)
13.15-13.20	5΄	Διάλειμμα
13.20-14.00	40΄	1η ώρα Ολοήμερου Προγράμματος – Σίτιση – Χαλάρωση
14.00-14.15	15΄	Διάλειμμα
14.15-15.00	45΄	2η ώρα Ολοήμερου Προγράμματος Μελέτη – Προετοιμασία
15.00-15.15	15΄	Διάλειμμα
15.15-16.00	45΄	3η ώρα Ολοήμερου Προγράμματος Επιλογή διδακτικού αντικειμένου (ΤΠΕ, Αθλητισμός, Αγγλικά, Εικαστικά, Μουσική, Θεατρική Αγωγή, Πολιτιστικοί Όμιλοι Δραστηριοτήτων)

Αριθμός παιδιών ανά τμήμα

Ο ανώτατος αριθμός μαθητών ανά αμιγές τμήμα είναι 25.

Καλλιτεχνικές παραστάσεις/Άλλες εκδηλώσεις

Το σχολείο μπορεί να οργανώσει για τα παιδιά παρακολούθηση καλλιτεχνικής ή θεατρικής παράστασης.

Κινητά τηλέφωνα και μαθητές

Στη Δημοτική Εκπαίδευση απαγορεύεται όχι μόνο η χρήση, αλλά και η μεταφορά κινητού τηλεφώνου στο σχολείο από τους μαθητές. Η απόφαση αυτή λήφθηκε όχι για να στερηθεί το παιδί το δικαίωμα επικοινωνίας με τους δικούς του (αυτό άλλωστε μπορεί να γίνει από το τηλέφωνο του σχολείου), αλλά για άλλους πιο ουσιαστικούς λόγους που αφορούν, κυρίως, στην αποφυγή:

απομόνωσης των παιδιών κατά τα διαλείμματα, τηλεφωνώντας ή στέλνοντας μηνύματα ή παίζοντας παιχνίδια στο κινητό τους, αναπτύσσοντας έτσι αντικοινωνική συμπεριφορά.
πρόκλησης προβλημάτων υγείας στα παιδιά, αφού η υπερβολική χρήση του κινητού, ιδιαίτερα σε νεαρή ηλικία, βλάπτει σοβαρά την υγεία, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί.
δημιουργίας προστριβών ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς/ κηδεμόνες τους, η οικονομική κατάσταση των οποίων δεν τους επιτρέπει να αγοράσουν κινητό στα παιδιά τους.

Απαγορεύεται η μεταφορά κινητού τηλεφώνου από τους μαθητές στα σχολεία Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Καλές συνήθειες μαθητών

Τα παιδιά πρέπει να υιοθετήσουν τις παρακάτω καλές συνήθειες ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις τους ως μαθητές:

να προσέρχονται στο σχολείο πριν από την έναρξη των μαθημάτων
να προσέχουν την καθαριότητά τους, τη σωματική υγιεινή
να παρακολουθούν και να συμμετέχουν στο μάθημα
να ακολουθούν τις οδηγίες των δασκάλων τους
να σέβονται και να συμπεριφέρονται με ευγένεια στους δασκάλους και τους συμμαθητές τους

Πειθαρχία – Συμπεριφορά μαθητών

Η πειθαρχία είναι αποτέλεσμα παιδείας και αποτελεί προϋπόθεση για την προαγωγή του σχολικού έργου και της ενδεδειγμένης συμπεριφοράς των παιδιών, η οποία επιτυγχάνεται με την παιδαγωγική πειθώ. Πρώτιστος στόχος είναι η ανάπτυξη, σε κάθε μαθητή, δεξιοτήτων για ενσυνείδητη αυτοπειθαρχία.

Τα παιδιά φροντίζουν στη σχολική τσάντα να υπάρχουν μόνο τα σχολικά βιβλία και η γραφική ύλη που χρειάζονται για τα μαθήματα της συγκεκριμένης ημέρας, με βάση το ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η συνεχής μεταφορά υπερβολικού βάρους στη σχολική τσάντα από τα παιδιά μπορεί να προκαλέσει σε αυτά προβλήματα υγείας.

Έναρξη Ημερήσιου Προγράμματος Προσέλευση – Αποχώρηση μαθητών Ασφάλεια μαθητών-Απαγόρευση εισόδου στα σχολεία

Το καθημερινό ημερήσιο σχολικό πρόγραμμα αρχίζει με την προσέλευση των μαθητών στο χώρο του σχολείου την ώρα που προβλέπεται στο Εβδομαδιαίο Ωρολόγιο Πρόγραμμα. Στο Δημοτικό Σχολείο οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί εφημερίας υποδέχονται τους μαθητές στην είσοδο του σχολείου και οι γονείς-συνοδοί αποχωρούν.
Κατά τη διάρκεια του χρόνου της προσέλευσης των μαθητών δεν παρευρίσκεται χωρίς άδεια στο χώρο του σχολείου κανείς εκτός των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Την ώρα που προβλέπεται στο ΕΩΠ, μετά το ηχητικό σήμα (κουδούνι), με ευθύνη των εφημερευόντων κλείνει η είσοδος και οι μαθητές συγκεντρώνονται κατά τμήματα ή τάξεις στον προκαθορισμένο χώρο και τα τμήματα ή τις τάξεις επιτηρούν οι διδάσκοντες σε αυτά την 1η διδακτική ώρα.
Πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του σχολείου με ευθύνη των εκπαιδευτικών που εφημερεύουν. Η συμμετοχή των μα θητών άλλου δόγματος στην κοινή προσευχή δεν είναι υποχρεωτική.
Με σκοπό να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των μαθητών και να αποτρέπεται η αναίτια είσοδος και έξοδος αυτών από τον προαύλιο χώρο του σχολείου, καθώς και η είσοδος ατόμων που ουδεμία σχέση έχουν με τη λειτουργία του, οι θύρες εισόδου-εξόδου στο χώρο του σχολείου παραμένουν κλειστές κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του με ευθύνη των Διευθυντών ή Προϊσταμένων των δημοτικών σχολείων. Κανένα άτομο πλην των εκπαιδευτικών δε μπορεί να παραμένει εντός του σχολικού χώρου κατά τη διάρκεια λειτουργίας της σχολικής μονάδας, συμπεριλαμβανομένων και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, ανεξάρτητα αν τους έχει διατεθεί ή όχι ειδικός χώρος για τις συνεδριάσεις τους.
Οι γονείς/κηδεμόνες μπορούν να επισκέπτονται το σχολείο κατά τον καθορισμένο χρόνο.

Ομαλή μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο

Όταν τα παιδιά μεταβαίνουν από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο, αυτά και οι οικογένειές τους συχνά βιώνουν μία περίοδο σημαντικών αλλαγών. Τα παιδιά γίνονται μέλη μίας μεγαλύτερης ομάδας, με άλλες απαιτήσεις και συνήθειες.

Η μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στην πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου σηματοδοτεί μία νέα εποχή σχολικών καθηκόντων και απαιτήσεων για το παιδί. Με την είσοδό του στο Δημοτικό Σχολείο έχει να αντιμετωπίσει ένα περιβάλλον που είναι διαφορετικό, σε σχέση με τις προηγούμενες εμπειρίες του, όσον αφορά στο πρόγραμμα, στον χώρο και στα πρόσωπα. Το παιδί-μαθητής, καλείται να προσαρμοστεί σε αυτές τις καινούριες συνθήκες.

Οι πρώτες εμπειρίες που αποκτά το παιδί στον χώρο του Νηπιαγωγείου επιδρούν καταλυτικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και επηρεάζουν τη μετέπειτα φυσική, νοητική και συναισθηματική του ανάπτυξη. Το «πέρασμα» από τη γνωστή κατάσταση του Νηπιαγωγείου σε μία άλλη άγνωστη κατάσταση, αποτελεί ένα ατομικό, προσωπικό, ιδιαίτερο και μοναδικό βίωμα για το κάθε άτομο. Το κάθε παιδί ανάλογα με τις εμπειρίες, τη συναισθηματική και κοινωνική του ωριμότητα βιώνει την αίσθηση της αλλαγής με διαφορετικό τρόπο, για αυτό είναι σημαντικό να υπάρξει η κατάλληλη προετοιμασία για μια πετυχημένη μετάβαση. Η συνεργασία μεταξύ σχολείου και οικογένειας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ομαλή προσαρμογή, αλλά και για τη γενικότερη συμπεριφορά του παιδιού στο νέο του σχολείο. Ειδικότερα οι γονείς/κηδεμόνες έχουν να διαδραματίσουν πολύ σοβαρό ρόλο στην ομαλή μετάβαση του παιδιού από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο.

Ενέργειες όπως οι ακόλουθες μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην προετοιμασία, την ομαλή μετάβαση και προσαρμογή του παιδιού:

«Οι γονείς/κηδεμόνες μιλούν με θετικά λόγια στο παιδί τους για το Δημοτικό Σχολείο και του απαντούν σε απορίες που το βασανίζουν σχετικά με το νέο σχολείο που θα φοιτήσει.
Δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να επιλέξει την σχολική του τσάντα, ενισχύοντας έτσι την αυτοπεποίθησή του. Ο σεβασμός στον αναπτυξιακό ρυθμό κάθε παιδιού είναι απαραίτητος. Οι υψηλές προσδοκίες για κάθε παιδί είναι το ίδιο σημαντικές και απαραίτητες.
Ενθαρρύνουν το παιδί τους να πηγαίνει μόνο του στην τάξη, μεταφέροντας μόνο του την τσάντα του. Μαθαίνουν έτσι να είναι υπεύθυνα για τα δικά τους πράγματα.
Διευθετούν τον χώρο μελέτης του παιδιού και βοηθούν το παιδί να έχει σταθερό πρόγραμμα μελέτης και να μάθει να τακτοποιεί το χώρο του και όλα του τα πράγματα.
Καθορίζουν συγκεκριμένο πρόγραμμα με σταθερές ώρες ύπνου, φαγητού, μελέτης και παιχνιδιού.
Μεριμνούν να πηγαίνει έγκαιρα στο σχολείο του. Αυτό θα βοηθήσει στην προσαρμογή του παιδιού στο νέο του περιβάλλον
Βοηθούν το παιδί τους να αναπτύξει δεξιότητες επικοινωνίας. Δηλαδή, το παιδί να είναι σε θέση να επικοινωνεί με σαφήνεια για τις ανάγκες του και να κατανοεί τους άλλους (ικανότητα ομιλίας και ακρόασης). Προς τούτο οι γονείς διαβάζουν στο παιδί ιστορίες, παραμύθια κ.λπ. Το προκαλούν για αναδιήγηση, συζήτηση, εμπλουτισμό κ.λ.π.
Παρέχουν ευκαιρίες στο παιδί τους να αναπτύξει κοινωνικές δεξιότητες. Είναι σημαντικό οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί να αποκτήσει την ικανότητα ανάληψης ευθύνης, επίδειξης σεβασμού, επίλυσης προβλημάτων χωρίς την παρέμβαση ενήλικου και προσαρμογής σε ρουτίνες.
Σέβονται τις ανάγκες του παιδιού και επιβραβεύουν τα επιτεύγματά του.
Σε κάθε περίπτωση οι γονείς φροντίζουν το παιδί τους να έχει σωστή διατροφή, επαρκή ύπνο, κατάλληλο ντύσιμο και να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται. Επιπρόσθετα, οι γονείς θα ήταν καλό να έχουν συχνή και ουσιαστική επαφή με το νέο σχολείο του παιδιού και να ενημερώνουν έγκαιρα τους εκπαιδευτικούς, για τυχόν δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Η συστηματική επικοινωνία και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς συμβάλλει στην επίλυση όλων των θεμάτων που προκύπτουν και βοηθά στη μέγιστη δυνατή επίδοση και πρόοδο του μαθητή/ παιδιού.

Τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα, προκειμένου να μάθουν να οργανώνονται, αλλά και να διευκολύνεται η καθημερινότητα η δική τους και της οικογένειάς τους.

Ο σεβασμός στις ιδιαίτερες ανάγκες και στα ενδιαφέροντα του κάθε παιδιού, μέσα σε συνθήκες διαρκούς στήριξης και θετικής ενίσχυσης, συμβάλλει στην υγιή και ισόρροπη ψυχοσωματική του ανάπτυξη.

Η επιβράβευση ενδυναμώνει κάθε παιδί και αποτελεί πάντα το ισχυρότερο κίνητρο, για την περαιτέρω εξέλιξη, πρόοδο και ανάπτυξή του.

Το παιχνίδι αποτελεί τροφή για κάθε παιδί, μέσω του οποίου θα μπορέσει να αναπτύξει όλες του τις ικανότητες και θα εξελιχθεί σε ολοκληρωμένη προσωπικότητα ως ενήλικος.

Κατ΄ οίκον εργασία – Βασικά βήματα

Η κατ΄ οίκον εργασία αποτελεί το πρώτο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ σχολείου και οικογένειας και είναι αναπόσπαστο συμπλήρωμα της εργασίας που γίνεται στην τάξη. Είναι απαραίτητη, για να μάθουν τα παιδιά να εργάζονται μόνα τους, να δημιουργούν, να αυτενεργούν, να είναι υπεύθυνα. Μερικές βασικές αρχές που πρέπει να τηρούνται κατά την εκτέλεση της κατ’ οίκον εργασίας από τους γονείς/ κηδεμόνες, είναι οι παρακάτω:

Γονείς/κηδεμόνες και παιδί συναποφασίζουν την ώρα μελέτης και φροντίζουν για την τήρησή της.
Οι γονείς/κηδεμόνες εξασφαλίζουν τις κατάλληλες συνθήκες μελέτης για το παιδί. (Το παιδί πρέπει να έχει έναν δικό του χώρο εργασίας που θα είναι άνετος, μακριά από θορύβους, με κατάλληλο φωτισμό, αερισμό και θερμοκρασία.)
Καθοδηγούν το παιδί και του παρέχουν βοήθεια, όταν το ίδιο το ζητήσει. Συζητούν και, με μικρές υποδείξεις, βοηθούν το παιδί να βρει από μόνο του τη λύση. Προτρέπουν το παιδί, όπου είναι αναγκαίο, να χρησιμοποιεί λεξικό, εγκυκλοπαίδεια, ηλεκτρονικό υπολογιστή. Σε καμία περίπτωση δεν κάνουν οι ίδιοι την εργασία του παιδιού.
Συζητούν με το παιδί για την εργασία του και επαινούν τα θετικά της σημεία. Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύουν το ενδιαφέρον τους, προσδίδουν αξία σε αυτό που κάνει το παιδί και το ενθαρρύνουν για περαιτέρω προσπάθεια.

Η συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς για τυχόν δυσκολίες του παιδιού σε μαθησιακό ή συναισθηματικό επίπεδο, είναι σημαντική. Όσο πιο γρήγορα διαγνωστούν τέτοιες δυσκολίες, τόσο πιο εύκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Οι γονείς/κηδεμόνες συμμετέχουν στη μελέτη του παιδιού, απλώς επιβλέποντάς το. Στόχος είναι το παιδί να μάθει να διαβάζει αυτόνομα, όσο το δυνατό νωρίτερα. Οι γονείς/κηδεμόνες δεν κάνουν τις εργασίες του παιδιού αντί αυτού. Αποφεύγουν επίσης, να του προκαλούν άγχος.

Γονείς/κηδεμόνες και εκπαιδευτικοί πρέπει να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο και να έχουν ως κοινό τους στόχο την ανάπτυξη των παιδιών. Αν για κάποιον λόγο, οι γονείς/κηδεμόνες ή οι εκπαιδευτικοί έχουν παράπονα, αναφορικά με την κατ’ οίκον εργασία του παιδιού, συζητούν μεταξύ τους, χωρίς να μοιράζονται με το παιδί τις ανησυχίες τους. Το παιδί πρέπει να αφήνεται ελεύθερο, ώστε να εμπιστευτεί τους γονείς/κηδεμόνες του και τους δασκάλους του και να αποδώσει τα μέγιστα των δυνατοτήτων του.

Καλλιέργεια φιλαναγνωσίας

Η καλλιέργεια της αγάπης των παιδιών για το βιβλίο και η ανάπτυξη φιλικής σχέσης με την ανάγνωση, στοχεύουν στην όξυνση της κριτικής τους σκέψης, την αφύπνιση της φαντασίας τους, τη διεύρυνση του ορίζοντα των εμπειριών και του βάθους της ευαισθησίας τους, την καλλιέργεια του προβληματισμού σε σύγχρονα κοινωνικά θέματα, τη βελτίωση της γλωσσικής έκφρασης, την ανάπτυξη του αισθητικού τους κριτηρίου, την ενίσχυση της κριτικής-ερμηνευτικής τους ικανότητας. Η ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας στα παιδιά αρχίζει από την οικογένεια και συνεχίζεται στο σχολείο. Τα παιδιά πρέπει να «εκπαιδευτούν» στην απόλαυση της ανάγνωσης, από πολύ μικρή ηλικία, μέσα στην οικογένεια. Το σχολείο ενισχύει την προσπάθεια για ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας με την οργάνωση δράσεων, όπως είναι, π.χ., η δανειστική βιβλιοθήκη, οι επισκέψεις συγγραφέων στο σχολείο, οι επισκέψεις των παιδιών σε βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, τυπογραφεία και άλλους χώρους που σχετίζονται με το βιβλίο, η γνωριμία με εικονογράφους, οι λέσχες ανάγνωσης, οι διαγωνισμοί συγγραφής λογοτεχνικών κειμένων από τα παιδιά, οι βιβλιοπαρουσιάσεις, οι εκδόσεις με δημιουργικές εργασίες των παιδιών, οι δράσεις φιλαναγνωσίας με τη συμμετοχή γονέων/κηδεμόνων κ.λπ. Είναι πολύ σημαντικό, οι γονείς/κηδεμόνες να δημιουργήσουν ένα κλίμα ευνοϊκό για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας. Ο καλύτερος τρόπος, για να αγαπήσει το παιδί το διάβασμα, είναι να βλέπει τους γονείς/κηδεμόνες του να διαβάζουν. Η συμπεριφορά των γονέων/κηδεμόνων, σε σχέση με το βιβλίο, καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη στάση του παιδιού απέναντι στο βιβλίο και το διάβασμα. Από τη νηπιακή ηλικία, οι γονείς/κηδεμόνες πρέπει να διαβάζουν βιβλία στα παιδιά τους. Ακόμα και ένα βρέφος πρέπει να έρχεται σε επαφή με βιβλία με εικόνες και πολύ απλά κείμενα, γεγονός που συμβάλλει στη μετέπειτα φιλαναγνωστική του ανάπτυξη.

Βοηθήστε το παιδί σας να εντάξει το διάβασμα βιβλίων στις καθημερινές του συνήθειες.
Διαβάστε μαζί με το παιδί σας κάποιο βιβλίο.
Επισκεφθείτε βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία και εκθέσεις βιβλίων με το παιδί. Είναι σημαντικό να εξερευνά τους χώρους αυτούς, να ζει την ατμόσφαιρά τους και να δανείζεται ή να αγοράζει βιβλία.
Φροντίστε να έχετε στο σπίτι σας μία βιβλιοθήκη ή έστω ένα ράφι με βιβλία. Βοηθήστε το παιδί να δημιουργήσει σιγά σιγά τη δική του βιβλιοθήκη.
Δωρίστε βιβλία στο παιδί σας και στα παιδιά φίλων/συγγενών σας.

Δημιουργία καλού σχολικού κλίματος

Τα παιδιά που βιώνουν θετικά συναισθήματα για το σχολείο τους έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν επικίνδυνες συμπεριφορές. Παράλληλα, ενδέχεται να έχουν καλύτερα εκπαιδευτικά-μαθησιακά αποτελέσματα. Το θετικό σχολικό κλίμα δεν δημιουργείται εύκολα ή τυχαία. Για να προωθηθούν κάποιες αλλαγές, χρειάζεται η στήριξη τόσο της Διεύθυνσης και των εκπαιδευτικών του σχολείου όσο και των γονέων/κηδεμόνων, της κοινότητας/ενορίας, της σχολικής επιτροπής κ.λ.π. Οι γονείς/κηδεμόνες πρέπει να συμβάλλουν στην καλλιέργεια του αισθήματος περηφάνιας για το σχολείο, στην έμπρακτη και όχι εικονική εμπλοκή σε δράσεις, στην προαγωγή μίας ενθαρρυντικής, βοηθητικής και φιλικής ατμόσφαιρας.

Ουσιαστικός είναι ο ρόλος όλων μας στον καθορισμό και στην τήρηση των κανονισμών του σχολείου, με συνέπεια και σταθερότητα.

Αντιμετώπιση ενδοσχολικής βίας

Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού (bullying) και, γενικότερα, η βία στο σχολείο είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο αναφέρεται στην επιθετική συμπεριφορά από μαθητή ή ομάδα μαθητών προς ένα άτομο ή ομάδα μαθητών και γίνεται με σκοπό την πρόκληση σωματικού και ψυχολογικού πόνου. Κανένα παιδί δεν αξίζει και δεν πρέπει να γίνεται θύμα βίας στο σχολείο. Η ανοχή στην περιθωριοποίηση, στον αποκλεισμό ή στις διακρίσεις πληγώνει τα θύματα, επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις σε ολόκληρη τη σχολική κοινότητα και υπονομεύει τη λειτουργία του ανθρώπινου σχολείου. Για αυτό τον λόγο, γονείς/κηδεμόνες, σχολείο και Πολιτεία έχουμε ευθύνη να ανταποκρινόμαστε άμεσα και αποτελεσματικά σε περιστατικά ενδοσχολικής βίας. Για να σπάσουμε τη σιωπή των παιδιών-θυμάτων και να περιορίσουμε τον σχολικό εκφοβισμό χρειάζεται η σωστή ενημέρωση όλων, γονέων/κηδεμόνων, εκπαιδευτικών και παιδιών. Η κατάλληλη και αποτελεσματική ενημέρωση θα βοηθήσει στον έγκαιρο εντοπισμό των περιστατικών και στην άμεση στήριξη τόσο των παιδιών που δέχονται βία όσο και αυτών που την εκδηλώνουν, ώστε να καταλάβουν τι έχουν προκαλέσει με τη συμπεριφορά τους και να επανορθώσουν. Πρέπει, επίσης, να ενδυναμώσουμε κάθε παρατηρητή, είτε αυτός είναι παιδί είτε ενήλικος, όταν γίνεται μάρτυρας τέτοιων περιστατικών να μην σιωπά, να μην παρακολουθεί αμήχανα ή αδιάφορα, αλλά να έχει έναν ενεργητικό ρόλο: να σταματά τους θύτες, αν μπορεί, να απομακρύνει το θύμα και να το στηρίζει, να αναφέρει το περιστατικό σε άλλους ενήλικους, ώστε αυτοί να αναλάβουν τη διαχείριση.

Τις περισσότερες φορές τα παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό δεν το μαρτυρούν σε κανέναν, γιατί ντρέπονται, φοβούνται, νιώθουν ότι φταίνε ή σκέφτονται ότι θα απογοητεύσουν ή θα στενοχωρήσουν τους γονείς/κηδεμόνες τους. Βασική προϋπόθεση για να μιλήσουν τα παιδιά που είναι θύματα βίας είναι να νιώσουν ασφάλεια. Να νιώσουν ότι υπάρχει κάποιο πρόσωπο στο περιβάλλον τους, για να τα ακούσει και να τα πιστέψει, χωρίς να τα ενοχοποιήσει ή να τα ειρωνευτεί, κάποιο πρόσωπο το οποίο θα διαχειριστεί το πρόβλημά τους με διακριτικότητα, χωρίς να τα θέσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Αν κάποιος γονέας/κηδεμόνας αντιληφθεί ότι το παιδί του εκφοβίζεται στο σχολείο, τότε άμεσα ενημερώνει το σχολείο, ώστε η διαχείριση να γίνει από τους εκπαιδευτικούς. Η πρακτική να αναλαμβάνει ο ίδιος ο γονέας/κηδεμόνας τη διαχείριση του θέματος, μιλώντας, συζητώντας, ερχόμενος σε σύγκρουση, είτε με το άλλο παιδί είτε με τους γονείς του παιδιού που εκδηλώνει εκφοβιστική συμπεριφορά απέναντι στο δικό του, συνήθως, επιδεινώνει την κατάσταση.

Συμβουλές προς γονείς/κηδεμόνες των οποίων το παιδί δέχεται εκφοβισμό

Προσέξτε για αλλαγές στη συμπεριφορά και τη στάση του παιδιού σας, εφόσον παιδιά που υπόκεινται σε εκφοβισμό δίνουν ενδείξεις πως κάτι δεν πάει καλά: – Mπορεί να παρουσιάζουν απροθυμία να πάνε στο σχολείο ή/ και φυσικά σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, πόνο στο στομάχι και διαταραχές του ύπνου. – Παρουσιάζουν σοβαρές διακυμάνσεις στη διάθεσή τους. – Μειώνεται η σχολική τους επίδοση. – Δείχνουν να μην έχουν φίλους. – Μειώνονται οι δεξιότητες επικοινωνίας τους. – Γίνονται επιθετικά, παράλογα, ανήσυχα. – Μπορεί να παρουσιάσουν ανορεξία ή βουλιμία.
Ακούστε το προσεκτικά. Αποκτήστε μία ξεκάθαρη αντίληψη του περιστατικού (χώρος, χρόνος, διάρκεια, επανάληψη, παρόντες, περιγραφή του περιστατικού).
Απενοχοποιήστε το παιδί και επιβραβεύστε το για την αποκάλυψη.
Εξηγήστε του ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται έτσι.
Πιστέψτε το, όταν σας εκμυστηρευτεί ότι υπέστη εκφοβισμό στο σχολείο (συνήθως ένα παιδί φοβάται μήπως δεν το κατανοήσουν, του επιρρίψουν την ευθύνη ή θεωρηθεί ότι είναι διαφορετικό από το «σύνηθες»).
Ζητήστε του να σας πει πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Διερευνήστε μαζί και άλλους τρόπους αντιμετώπισης.
Μην του ζητήσετε να κάνει στο άλλο παιδί «τα ίδια».
Ενθαρρύνετέ το να αναφέρει το περιστατικό στον εκπαιδευτικό του.
Εξηγήστε τη διαφορά του «προδίδω/καταγγέλλω» από το «ζητάω» βοήθεια.
Επικοινωνήστε και εσείς με τον εκπαιδευτικό του παιδιού σας.
Μάθετε το παιδί σας να αντιμετωπίζει τον εκφοβισμό: – Να αντιδρά λεκτικά, λέγοντας: «δεν μου αρέσει αυτό που είπες ή έκανες» ή «μπορείς να πεις ό,τι θες, αλλά δεν είναι αλήθεια». – Να απομακρύνεται από τον δράστη. – Να χρησιμοποιεί το χιούμορ.
Κάντε εξάσκηση με το παιδί σας, να δίνει σύντομες αποστομωτικές απαντήσεις (αστείες, όχι εχθρικές), όπως: – Πείραγμα: Γιατί έχεις κόκκινα μαλλιά; – Απάντηση: Με κάνει να ξεχωρίζω μέσα στο πλήθος. – Πείραγμα: Φαίνεσαι χαρούμενος με τα γυαλάκια σου. – Απάντηση: Ναι, έχω επιπρόσθετα μάτια, για να ελέγχω τα πάντα. – Πείραγμα: Έχεις μεγάλα αυτιά, σαν τον ελέφαντα. – Απάντηση: Ναι, αλλά εγώ ακούω πολύ καλύτερα από σένα.
Υπενθυμίζετε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί τη γλώσσα του σώματος, που θα του δώσει περισσότερη αυτοπεποίθηση (όρθιος, ανοικτοί ίσιοι ώμοι, διατήρηση οπτικής επαφής).
Ενθαρρύνετέ το να χρησιμοποιεί το πρώτο πρόσωπο στις συνομιλίες του, ώστε να είναι διεκδικητικό: «εγώ πιστεύω ότι αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό/δίκαιο».
Μάθετε το παιδί σας: – Να σκέφτεται θετικές εικόνες για τον εαυτό του, ώστε να ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. – Να μένει σε χώρους που υπάρχουν ενήλικοι ως επιτηρητές. – Να μένει με ομάδα από φίλους.
Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες.
Υιοθετήστε θετικές κοινωνικές σχέσεις και δραστηριότητες. – Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει φίλους, εντός και εκτός σχολείου, με τους οποίους να ταιριάζει και προτείνετε δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν μαζί. – Βρείτε δραστηριότητες που το παιδί σας απολαμβάνει και κάνει με επιτυχία.
Εξασφαλίστε για τα μικρά παιδιά εικονογραφημένα βιβλία με ιστορίες και θέμα τον σχολικό εκφοβισμό.

Συμβουλές προς γονείς/κηδεμόνες των οποίων το παιδί παρουσιάζει εκφοβιστική συμπεριφορά

Ακούστε το προσεκτικά.
Βοηθήστε το να αντιληφθεί ότι η συμπεριφορά του έχει επιπτώσεις, τόσο για το ίδιο όσο και για τους άλλους.
Μην χρησιμοποιείτε βία ως τιμωρία για τις επιθετικές συμπεριφορές του παιδιού. Προτιμήστε την αφαίρεση προνομίων.
Μάθετέ του εναλλακτικές τεχνικές, για επίλυση συγκρούσεων, που δεν περιλαμβάνουν βία (π.χ., διαχείριση θυμού, διεκδίκηση με ευγενικό τρόπο).
Επαινείτε και ενισχύετε το παιδί σας, κάθε φορά που επιδεικνύει συνεργατικές και φιλικές σχέσεις προς άλλα παιδιά.
Ρωτήστε το αναφορικά με τα βιώματά του στο σχολείο (φίλους, παιχνίδια, θυμό – ζήλεια – φόβο, αν το εκφοβίζουν και αν το αναγκάζουν άλλοι να εκφοβίζει).
Συνεργαστείτε με το σχολείο, για εξεύρεση κοινών τρόπων αντιμετώπισης της συμπεριφοράς του παιδιού.

Συμβουλές προς γονείς/κηδεμόνες των οποίων το παιδί είναι θεατής περιστατικού εκφοβιστικής συμπεριφοράς

Ακούστε το παιδί σας προσεκτικά και επιβραβεύστε το, για την αναφορά στο περιστατικό σχολικού εκφοβισμού.
Συζητήστε με το παιδί σας γύρω από τον τρόπο με τον οποίο η στάση του επηρεάζει:

α) το παιδί που θυματοποιείται και

β) το παιδί που ασκεί εκφοβισμό.

Ενθαρρύνετέ το:

– να αναφέρει το περιστατικό σε ενήλικο άτομο.

– Εκπαίδευσης/Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη και οι εκπαιδευτικοί καθοριστικός φορέας θεμελίωσής της στη σχολική διαδικασία. Παρόλα αυτά, η διαμόρφωση του σχολείου ως κοινότητας μάθησης που αφορά σε θέματα Περιβαλλοντικής Αγωγής και Εκπαίδευσης απαιτεί τη δημιουργία δικτύων επικοινωνίας και συνεργασίας με τους γονείς/κηδεμόνες, οι οποίοι αποτελούν θεμελιώδη ομάδα επίδρασης και διαμόρφωσης στάσεων, αξιών και συμπεριφορών για τα παιδιά. Η ενεργός ενασχόληση των γονέων/κηδεμόνων με τα θέματα του περιβάλλοντος, μέσανα στηρίζει το παιδί που δέχεται τον εκφοβισμό, υπερασπίζοντάς το, χωρίς να δρα εκδικητικά και χωρίς τη χρήση βίας.

– να αποδοκιμάζει τον θύτη, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τον εαυτό του.

Γενικότερα όλοι οι γονείς/κηδεμόνες:

– Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας.

– Αφιερώστε χρόνο στο παιδί.

– Εντοπίστε τα θετικά στοιχεία του, εστιάζοντας την προσοχή σας στις δυνατότητες, παρά στις αδυναμίες του.

– Δώστε ευκαιρίες επιτυχίας στο παιδί.

– Ενθαρρύνετέ το να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων για θέματα που το αφορούν. – Δώστε του ευκαιρίες να κάνει επιλογές και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες.

– Σεβαστείτε την ελευθερία να ενεργεί, αρκεί να είναι σε λογικά πλαίσια και όρια συμπεριφοράς.

– Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράζεται θετικά για τον εαυτό του.

Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Αγωγή

Η Περιβαλλοντική Αγωγή και Εκπαίδευση/Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη αποτελεί μία συνεχή δυναμική μαθησιακή διαδικασία αλληλεπίδρασης ανάμεσα στους ανθρώπους, τον χώρο και τα πράγματα. Το σχολείο είναι αναντίρρητα βασικός μαθησιακός οργανισμός προαγωγής της Περιβαλλοντικής Αγωγής . Τους δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουν, να συναισθανθούν και να σεβαστούν τον χώρο και το περιβάλλον τους. Οι γονείς/κηδεμόνες, μαζί με τα παιδιά τους, θα μπορούσαν να εμπλακούν σε απλού τύπου περιβαλλοντικές δραστηριότητες, στο σπίτι, στη γειτονιά και, γενικότερα, στη φύση, όπως επίσης και να υιοθετήσουν, από κοινού, μέτρα φιλοπεριβαλλοντικού χαρακτήρα, τα οποία μπορούν να συμβάλουν, σταδιακά και μακροπρόθεσμα, στην αλλαγή κουλτούρας της οικογένειας.

Κάντε μαζί με τα παιδιά σας ανακύκλωση.
Δημιουργήστε με το παιδί σας τον δικό σας οικοκώδικα μέσα στο σπίτι, για εξοικονόμηση ενέργειας, νερού και οργανώστε τον χώρο του σπιτιού σας οικολογικά σκεπτόμενοι.
Οργανώστε από κοινού υπαίθριες δραστηριότητες, όπως περιήγηση στο δάσος, στα μονοπάτια της φύσης, σε Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, επισκέψεις σε τοπικές βιοτεχνίες και εργαστήρια.
Χρησιμοποιήστε εναλλακτικά μέσα διακίνησης (π.χ., το ποδήλατο ως μέσο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας).
Αξιοποιήστε το περιβάλλον ως χώρο άθλησης και ψυχαγωγίας με το παιδί σας.

Αν μεγάλωνα το παιδί μου ξανά από την αρχή

Θα ζωγράφιζα με τα δάχτυλα περισσότερο,

και θα έδειχνα με το δάχτυλο λιγότερο.

Θα το διόρθωνα λιγότερο,

και θα συνδεόμουν μαζί του περισσότερο.

Θα σταματούσα να έχω τα μάτια στο ρολόι μου,

και θα άρχιζα να βλέπω με τα μάτια μου.

Θα νοιαζόμουν να ξέρω λιγότερα,

και θα ήξερα να νοιάζομαι περισσότερο.

Θα έκανα περισσότερες πεζοπορίες,

και θα πετούσα περισσότερους χαρταετούς.

Θα σταματούσα να το παίζω σοβαρή,

και θα έπαιζα στα σοβαρά.

Θα διέσχιζα τρέχοντας περισσότερα λιβάδια,

και θα κοίταζα περισσότερα αστέρια.

Θα το αγκάλιαζα περισσότερο,

και θα το μάλωνα λιγότερο.

Θα ήμουν άκαμπτη λιγότερο συχνά,

και θα το επιβεβαίωνα πολύ περισσότερο.

Θα έχτιζα πρώτα αυτοεκτίμηση,

και αργότερα το σπίτι.

Θα δίδασκα λιγότερο για την αγάπη της δύναμης,

και περισσότερο για τη δύναμη της αγάπης.

Δεν έχει σημασία αν το παιδί μου είναι μεγάλο ή μικρό,

από σήμερα και στο εξής θα τα εκτιμώ όλα περισσότερο.

(Diana Loomans, συγγραφέας)

65 τρόποι να πεις «Μπράβο»

Ακόμη μία φορά και θα τα καταφέρεις!
Αλάνθαστο!
Απίθανη δουλειά!
Απίστευτα ωραίο!
Αυτό είναι υπέροχο!
Αυτό είναι!
Βελτιώνεσαι καθημερινά!
Δεν έχω ξαναδεί καλύτερη δουλειά!
Δεν πιστεύω ότι το έκανες μόνος/η σου!
Δεν σου ξεφεύγει τίποτα!
Δούλεψες σκληρά σήμερα!
Δούλεψες με σωστό τρόπο!
Είμαι περήφανος/η για σένα!
Είσαι «τρομερό» παιδί!
Είσαι άπιαστος/η!
Είσαι απίστευτος/η!
Είσαι καταπληκτικός/ή!
Είσαι μοναδικός/η!
Είσαι πολύ έξυπνο παιδί!
Είσαι στον σωστό δρόμο!
Εντυπωσιάστηκα!
Εξαιρετικά!
Εξαίσια!
Έξυπνο!
Εργάστηκες μεθοδικά!
Έχεις ευρηματικό μυαλό!
Ήξερα ότι θα τα κατάφερνες!
Θα πας μπροστά!
Θαυμάζω τη σκέψη σου!
Θαυμάσια!
Καλή δουλειά!
Καλύτερα!
Καταπληκτικά!
Μαθαίνεις γρήγορα!
Μεγάλη βελτίωση!
Μοναδική δουλειά!
Μου αρέσει αυτό που έκανες!
Μπράβο που θυμήθηκες!
Μπράβο!
Ξεπέρασες τον εαυτό σου σήμερα!
Ούτε εγώ ο/η ίδιος/α δεν θα τα κατάφερνα καλύτερα!
Πολύ έξυπνη απάντηση!
Πολύ καλά!
Πολύ ωραία!
Πραγματικά μαθαίνεις/ξέρεις πολλά!
Προοδεύεις!
Πρώτης τάξεως δουλειά!
Σε καμαρώνω που δουλεύεις έτσι ωραία!
Σήμερα ξεχώρισες!
Σου το έλεγα ότι μπορούσες!
Συγχαρητήρια!
Συνέχισε να προσπαθείς!
Συνέχισε την καλή δουλειά!
Σωστά!
Τα κατάφερες!
Τα πας καλά!
Τα πας καλύτερα!
Τέλεια!
Την επόμενη φορά καλύτερα!
Τίποτα δεν σε σταματάει τώρα!
Το βρήκες γρήγορα!
Υπέροχα!
Φανταστικά!
Ωραία σκέψη!
Ωραία!

Our Visitor